Światowa Organizacja Zdrowia WHO w 2010 r. zdefiniowała osteopatię w „Benchmarks for Training in Osteopathy” (Standardy kształcenia w zakresie osteopatii):

„Osteopaci wykorzystują zrozumienie związków między strukturą a funkcją w celu zoptymalizowania zdolności organizmu do samoregulacji i samoleczenia. Osteopatia jest holistycznym podejściem do opieki nad pacjentem. Terapia osteopatyczna opiera się na założeniu, że człowiek jest dynamiczną jednostką funkcjonalną, w której wszystkie elementy są ze sobą powiązane i która posiada własne mechanizmy samoregulacji i samoleczenia.”

Najczęstsze problemy, z jakimi zgłaszają się pacjenci do gabinetu osteopatycznego to: zaburzenia układu pokarmowego (ZJD, SIBO/IMO, refluks przełykowy, problem z wypróżnieniem, ból brzucha, wzdęcia) , bóle i zawroty głowy, szumy uszne, dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego, zaburzenia nerwów czaszkowych, bolesne miesiączki, dyspaurenia, endometrioza, rozejście kresy białej, nietrzymanie moczu, dolegliwości bólowe podczas ciąży, dolegliwości bólowe związane z układem mięśniowo-szkieletowym. Z osteopatą warto też skonsultować się w celu wsparcia procesu przygotowawczego do porodu lub procedury in-vitro, przed i w trakcie leczenia ortodontycznego, a także przed i po zabiegu operacyjnym.

Głównym celem osteopatii jest znalezienie pierwotnej przyczyny dolegliwości i wsparcie pacjenta w powrocie do zdrowia. Warto też zaznaczyć, że osteopatia wpisuje się w nurt medycyny regulacyjnej i wykorzystywana jest w szeroko pojętym podejściu profilaktycznym, którego celem jest zapobieganie powstaniu choroby lub danej dysfunkcji.